در پی مقصر نگرد

هیچ کس بر سر دو راهی تقدیر

بر دیگری خشم نمی گیرد

تنها به سرنوشت تن در ده

اگر از هم جدامان می کند

گونه ات را با بوسه ای می سوزانم

و فاصله می گیرم

از دو راهی

چرا که ایستادن کار من نیست

تو هم نمان، تو هم برو

تا فاصله مان بیش وبیش تر شود

تا چون غریبه هایی

در حین عبور

بیگانه شویم در نگاه هم

تا جز خاطره ای با قی نماند

از من

تا جزجای زخمی باقی نماند

از تو

تا جز تصویری باقی نماند

بر دل هامان

شاید باستان شناسان

بعدها

سنگ واره هایی یافتند

از تصویر من

از تصویر تو

بر دل هایی از سنگ