Saturday, November 10, 2007

مرا دست کم نگیرید

خب هر کسی تخصصی دارد یا حرفه ای
این چیز عجیبی نیست
و از این راه زندگی اش را می گذراند
ویا شاید بیش از یک تخصص
من هم همین طور
کار های مختلفی می کنم
گاهی می نویسم ، گاهی به سرم می زند وبلاگ راه بیندازم
همان طور که می بینید
اما تخصص اصلی ام در چیزدیگری است
که اگر در آن شماره یک نباشم ، لا اقل یکی از بهترین ها هستم
"جا گذاشتن"
بله، مرا دست کم نگیرید، من حرفه ای هستم
گاهی کلیدم را، گاهی کیفم را
یا مثال ساده ترش مسواکم را
یا چیز های مهم تر
مثل قرص هایم را
زمانی تمام شارژ های زندگی مدرنم را جا می گذارم
گاهی وسائلی را که شارژ ها به آن وصل می شوند
حالا پشت در مانده ام
چون کیفم را جا گذاشته ام
در نتیجه نه کلید دارم ونه مسواک ونه قرص هایم همراهم است
البته لپ تاب و موبایل و دوربینم را جا نگذاشته ام
اما شارژ ندارند، هیج کدامشان
...چون شارژر هایشان
حالا پشت در مانده ام
بدون شارژر های زندگی مدرنم
بدون شارژرهای وجودم
"جا گذاشتن"
بله، مرا دست کم نگیرید، من حرفه ای هستم

1 comment:

Anonymous said...

الحق راست مي‌گه. من هم يه خاطره از تخصص اين خانوم دارم . يه بار من و خانوم متخصص تصميم گرفتيم با هم بريم ايرانگردي. سفرمون رو از اصفهان شروع كرديم .موبايل من باطريش خراب شده بود و بيشتر از نصف روز شارژ نداشت. اميدم به موبايل زيبا بود ولي وقتي ازش پرسيدم با من و من گفت نياورده و يادش رفته. چند ساعت گذشته بود از سفر ماجرا جويانمون كه ديدم از كيفش شارژر در آورد خوشحال شدم كه موبايلش رو آورده و يادش نيست ، ولي از قضا خانوم متخصص ما شارژر آورده ولي موبايل نياورده.
راستي خودت مثل بچه‌ آدم در مورد سفر دزفول بنويس
تا بر همگان آشكار شود كه تو كيستي